8 Şubat 2009 Pazar

Azra ve Ataberk Dogum Gununuz Kutlu Olsun :)

Dün Azra ile Ataberk'in doğumgünündeydik, neyse ki son dakikada bir aksilik çıkmadı, gerçi Süha biraz kırık hissedince kendini, onu evde bırakıp anne-oğul gitik.
Dogum gunu sahiplerimiz Azra ve Ataberk'ti :)


Özlem ve Kenan evde yapmak yerine sitelerinin lokalinde yapmaya karar vermişlerdi, iyiki de öyle yapmışlar, alan çok geniş olunca çocuklar çok daha rahat ettiler, ben de bu yüzden dışarda mı yapsam diye düşünmeye başladım yine.


Biz vardığımızda Tuba ve Anıl gelmişlerdi, Anıl balonu tutmuş, halasını da peşine takmış dolanıyordu :) Doruk gelince ortama biraz alışmak adına o da kaptı bir uçan balon beraberce dolandılar :)


Daha sonra, Serap ve Kerem, Selin ve Tugi, Banu ve Batu ve tabii ki babalarla beraber katıldılar. Özlem çocuklar için palyaço abla getirmişti, baloncuklar ve balonlar yaptı, ama bizimkilerin yaşındaki çocukların ağırlıklı oldugu bir ortamda bekledigimiz kadar fazla ilgi cekmedi.

Ama köpük balon kısmında tabii ki yine hepsi kendinden geçti. Bazıları yüzlerini boyattı, aslında Ataberk, Azra ve Doruk dısında hepsi boyatmış, şimdi düşünüyorum da :)


Doruk, Azra'nın elinde balondan köpek görüp isteyince palyaco ablası ona da yaptı, bizimki at yapıp üstüne de bindi, esek yapıp anırma sesi de cıkardı :)


Daha sonra hep beraber masanın etrafına oturdular ve beraberce Azra ile Ataberk'in dogum gunu sarkısını soylediler desem bilmem ki inandırıcı olur mu :)


Doruk pastayı yemedi, sadece uzerindeki sekerlemelerden goturdu, daha pastanın kesilmesinden once onlardan 2-3 taneyi mideye indirince de Özlem'in hazırladığı o güzel yiyeceklerin hiçbirinden yemedi...


Dogumgunune katılan arkadaslardan tek tek fotosunu cekebildiklerim ; sırasıyla Tugi, Batu, Kerem ve Anıl. Bu arada Özlem hep söylüyordu, ama Kerem herhalde şimdiye kadar gördüğüm en güleryüzlü çocuk, umarım tüm ömrü boyunca böyle olur :)

Daha sonra hediyelerini verdiler cocuklar, ancak Ataberk yerinde duramadıgından her zamanki gibi, butun hediyeleri kabul etme görevi Azra hanıma düştü :) Dorukcum'da tabii ki arkadasını öpmeden vermedi hediyesini, Azra'da oğluma teşekkür öpücüğünü vermeyi ihmal etmedi. Çok kibar çocuk oldular ayol bunlar :)

2 yorum:

  1. Teşekkür ederiz Neslihan, seni ve Doruk'u tanıdığımız için çok mutlu olduk;)

    YanıtlaSil
  2. :)
    Ne diyebilirim ki Kerem, ayni blogunun adı gibi, sürekli mutlu bakan bir çocuk :)

    YanıtlaSil