28 Ekim 2009 Çarşamba


Uzun zaman geciyor artık yeni bir seyler eklemeyeli...
Biraz hastalıkla ugrasıyoruz..
Yok yok, domuz gribi sindilik bizden uzak, ama bel fıtıgı cıktı bende
Sıpa surekli 'Anne kucaga' deyip duruyordu, bilmiyorum onun hediyesi mi...
Simdi fizik tedavi baslayacak, 15 gundur cok agrim var ama...
Ameliyat diyorlar ama bakalim belki fizik tedavi ise yarar, istemiyorum ameliyatı...
Yaptırmayı dusunmuyorum...
Doruk her sabah okula gitmemek icin ayak diretiyor...
Gunaydın'dan sonra ilk sorusu 'Anne bugun okul tatil mi?' oluyor.
Kapıdan girene kadar pazarlıklar devam ediyor...
Ama cıkıs zamanı gayet mutlu cıkıyor okuldan, rahatlıyorum bu sayede...
Hafta sonları bolca calisma, bolca gezme...
Aksamları hayatı sorgulamaya hala devam :)
Sık sık depresyon :)
Bolca kahkaha...
Donecegim en kısa sürede bolca fotolarla :)

15 Ekim 2009 Perşembe

Halam

Halam benim en sevdiğim akrabamdır :)
Hatta kendisini arkadaşlarımın arasında bile sayabilirim.
Kendimi bildim bileli onu örnek almışımdır, bilinçli veya bilinçsiz olarak

O da hiçbir zaman elini üstümden çekmemiştir
Aradaki yaş farkının çok olmaması da önemli tabii, sadece 13 yaş var aramızda
Benim lise seçimimden, iş seçimime kadar hep destek vermiştir.

Bundan 3-4 sene öncesine kadar çok büyük bir şirkette muhasebe müdürüyken, birdenbire bu işe devam etmek istemediğine karar verdi...
Ve hayallerinin işine atıldı...
Gitti önce Türkiye'de kurslar aldı
Yetmedi Paris'e gitti pastacılık-ekmek kurslarına katıldı...

Ve bir sure once de evini değiştirdi ve 3 katlı bir eve geçti
En alt katını da pasta fırını yaptı :)
İşte bir süredir burdan yapıyor, o lezzetli pasta, kurabiyelerini

Bu aralar benim oglumun en sevdigi kişidir kendisi
Her gün ugrayıp sekilli kurabiyelerinden yiyoruz.

O da bizim buralarda, yani yolunuz düşerse diyebileceğim bir lokasyonda değil kendisi
Ama yine de organizasyonlarınızda aklınızda bulunsun :)
Mie Pastanesi

9 Ekim 2009 Cuma

Yuvaya Alışma

Hala Doruk'la yuvaya gidiyorum
Dun-bugun oglede once izin aldım ve 3 saar kapıda bekledim.
Beyfendi girerken kıyamet koparıyor.
Cıkarken yuzunde gulucukler acıyor bu son 2 gun.
Ogretmenine 'Hoscakal, yarın yine gelecegim' diyor.
Ama arabaya biner binmez 'Anne, ben okulu sevmedim, gelmeyelim bir daha, sen ögretmenime kız' oluyor.

Nedir şimdi bu...
Adam, bacak kadar boyuna bakmadan benimle mi oynuyor, yoksa ögretmeniyle mi anlamadım ?!?!

Var mı benzerini yasayan veya bana akıl verebilecek bir uzman..
İnanın vaktim olsa yine gidecegim bir pedagoga, ama bu vakitsizlik beni cıldırtacak
Yakında pedagog degil ama psikolog arayacagım

Ps: Selda'cım kızma, depresif yazılar yazıyorum diye, ama bu ara modum bu napayım :)

5 Ekim 2009 Pazartesi

Yarın oğlumun ilk tatili

Doruk, bu perşembe yuvaya başladı.
Yuva dediysem öyle tüm gün değil, sadece yarım gün...
İlk gün gittik ilk 1 dakika nazlandıktan sonra gitti öğretmeniyle
Merak var ne de olsa.
'Anneler içerde oynayamaz, burada beklerler, ama sen istediğin zaman sınıftan çıkarak annenin yanına gidebilirsin' diyerek
Bir saat sürdü, sonra getirdiler, 'Doruk'un bugün dersi bitti'
Cuma günü yine 10:00'a doğru gittik
Bu sefer girerken daha bir nazlandı, yarım saat sonra da ağladığı için getirdiler hemen..
Bugün 3. günüydü, benim sabah toplantım olunca Süha götürdü.
Bu sefer 1.5 saatten daha uzun süre durmuş ve hatta gruba bile sokmuşlar.

Yarın ise oğlumun okuldaki ilk tatili :)
6 Ekim İstanbul'un kurtuluşu nedeniyle :)

Bu arada dün okulun açılışı vardı, öncesinde de Üstün Dökmen'in konferansına katıldık
Onu dinleyince, iyi ki buraya vermişim diye düşündüm yine
Umarım başladığı gibi devam eder :)

3 Ekim 2009 Cumartesi

Acaba...

Acaba...
Dogru iste miyim
Bir işte yükselmiş olmak, iyi para kazanmak, 12 senedir aynı sektörde olmak
Bu o işin dogru oldugunu gösterir mi...
Yaşlanıp geriye baktığımda pişmanlık duyacağım bir işte olabilir miyim acaba...
Ama aklımda başka hiçbir iş yok ki
Uyuz oğlak burcu özelliği işte...
Yaratıcılık sıfır
Her zaman en iyi 2. kişi olmak...
İşte bu benim en iyi yaptığım iş
Bir görev verilsin, onu yapayım...
Ama neden bu görevleri kendi kendime yaratamıyorum ki...
Neden hep başkaları fikir versein, beraber yapalım diye bekliyorum ki..
İşte kendimde belki de en sevmediğim yan bu
Omrumun sonlarında, geriye baktıgımdai, iyi ki bu işte çalışmışım demeyeceğimdem eminim...
Ama işte o zaman geriye baktığımda 'İyi ki bu işi yapmışım' diyebileceğim işi bulamadım hala...
Yaş geldi 35'e
Zaten her sey bu yas geldi 35'e yüzünden di mi ?!?!?