Özledim

İlkay'ın blogunda okuyunca fark ettim hamilelikte Doruk'un attığı tekmeleri ne kadar çok özlediğimi.
Nasıl bir heyecandı o :) Bir yandan tekmeleri yiyince canın acır, bazen nefes bile alamazsın, diger yandan ise bir sure tekme atmamıssa paniğe kapılır, surekli pzoisyon değiştirir, tatlı, enerji verici bir seyler yersin ki tekrar harekete geçsin.

Sonra bazen ayagını dayar gobeginden dısarı cıkar, resmen ayagının seklini gorursun :)İttirirsin ayagını diger tarafa, onunla oyunlara daha anne karnındayken baslarsın aslında :)

Hele o hareketleri tepkileri ilk hissettigin gun, gaz mı, yoksa bebegin hareketi mi emin bile olamamıstım. İnsanın icinde kelebekler dans ediyormus gibiydi.

Gercekten cok ozlemişim, Doruk henüz 2 yaşında, ama o kadar hızlı büyüyormuş ki cocuklar ve ben onunla ilgili küçükken yaşadığım bir sürü seyi daha bu yaştan özlemeye başladım :)