İyi ki çıktın güneş

Bugun artık su depresif durumdan cıkmaya karar verdim.
Uyandıgımda eşim ikimize de guzel birer tost yapmıştı, beraber sohbet edip onu yedik.
Bugün işe gelirken üzerime kot pantolon- tisort ikilisi yerine, etek-topuklu ayakkabı giydim.
İşe gelmeden once, 1 saat gec kalma pahasına da olsa kuafore gittim.
Masama geldikten sonra eşimin cuma günü, doğum günüm için erken bile olsa gönderdiği güllerimi kokladım.
Masamda iş maillerine boğulmadan önce keyifle kahvemi içtim.
Dün gece, benim hastalığım nedeniyle ananesinde bıraktığım oğlumla konuştum, annemden, dün gece hiç uyanmadan kesintisiz bir uyku uyuduğunu ve sabah kalkar kalkmaz, artık kan şekeri diplere vurdugundan yasak olmasına rağmen 'şeker' diye talep etmesiyle bir çikolatayı ve arkasından 3-4 biskuvi ve biraz kraker yediğini öğrendim, hepsi yasaklı yiyecekler olmasına rağmen, anneme kızmayıp, oğlumun kaç günden beri ilk defa isteyerek bir şeyler yediğini duyup mutlu oldum.
Sonra da PC'min kıytırık kamerasıyla cektigim bu fotoyu oglumun sitesine koymaya karar verdim.

Ve bugun moralimi hiçbir müşterinin veya hiçbir sorunun(sağlıkla ilgili olmadıkça) konusunda kendi kendime söz verdim ve akşam gidip oğlumu alacağım saati iple çekmeye başladım.

Bugün ve bundan sonraki hergün daha keyifli olacak. İyi ki çıktın güneş :)