Dun Doruk kendini, trenle o kadar kaybetmişti ki, bunu çıkarmadım bile. Biraz trenden hevesini alsın, birkac gun sonra da bununla oynariz diye dusunup.
Dun bunu gorur gormez Süha'yla ikimiz de atladık üstüne. Küçükken bunları ne kadar cok sevdiğimiz geldi ikimizin de aklına.
Ama dürüst olalım, ikimiz de korkuyoruz bunu çıkarmaya. 2 yaş krizinin ortasındaki bir çocuk bunlarla kimbilir neler neler yapar. Acaba hedef tahtası olarak kafalarımızı kullanır, yoksa etraftaki vazoları mı kullanır karar veremedik :) Bunların sıkıstırılmıs karton veya kopukten versiyonlarını biraz daha arastırsak, bulamazmıydık acaba :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder