Bir yerlerde birilerinin cocuklari, canlari, birilerinin anneleri, babalari ölüyor. Kim hakli, kim haksiz, bu hic onemli degil, umurumda da değil haklilik. Bir avuc toprak ugruna, din ugruna, hergun bir yerlerde insanlarin canlari yaniyor. Insanlar, aclikla, yoklukla, caresizlikle agliyor ve bunlarin hepsi ne icin. Allahim, senin bize verdigin akilla, biz bunlarin onune gecemiyoruz, yuzlerce yildir bunlarin onune gecemedik ve kullanabildigimiz kisitli beyinlerle bundan sonra da onune gecemeyecegimiz gayet acik. Lutfen artik bunlari sonlandir, birilerinin yuregi daha fazla yanmasin. Cunku biz kim hakli kim haksizi, ancak öldürerek bulabilecegimizi dusunebilen aciz canlilariz. Bir avuc silah taciri daha fazla kazanabilsin diye, bir avuc iktidardaki adam biraz daha tepede kalabilsin diye bunu korukluyor ve bir dunya insan da bunlari takip ediyor. Bunlari baslatanlar da bir zamanlar, bizim cocuklarimiz gibi annlerinin bebekleriyken, kuzulariyken, ne oluyor da boyle vicdansiz, boyle hirslarin kolesi yaratiklara donuyor, bunu aklim almiyor. Kendi cani yanan, digerinin canini yakmaya calisiyor. Allahim bu acilari dindir, kimsenin cani yanmasin ki, kimse can yakmaya calismasin artik. Cocuklarimiz silah gormesin, savas nedir bilmesin.
Martin Luther King'in soyledigi gibi, 'Savaşmamız gerektiğini soylemek yeterli değildir, Barışı sevmek ve bu ugurda fedakarlık yapmak gerekir'.
Bize, barış için ne fedakarlık yapmamız gerekiyorsa bunu yapabilecek yuregi ve beyni ver ki artik bunu yapabilelim. Artik, Musluman, Hristiyan, Yahudi ve aklima gelmeyen diğer butun dinlere inananlar aslinda bu yasanan savaslarin cok cirkin oyunlar oldugunu gorebilsin, ellerindeki silahlari topragin kimsenin ulasamayacagi kadar derinliklere gomsun ki, ne bir daha kimse onlara ulasabilsin, ne de kimse bir daha onlari yapmaya yeltensin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder