Biliyor musunuz benim hiç hobim yok
Doruk doğdu ya, şimdi 'hiç vaktim yok' maskesi altına saklanıyorum utanmadan.
Ama Doruk'tan önce de, iş yoğunluğundan kafamı kaşıyamacak zamanlardan önce de hiç hobim yoktu ki.
Ne resim, ne müzik, ne spor, ne fotografcılık, ıhhh ıhh yokkk
Ne bir yardım derneğine destek olmak, ıhhh ıhh o da yok
Evde 2 yemek yapayım yok yok
Biraz örgü öreyim o da yok
Ot muyum neyim :(
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
yok canım ot falan değilsindir :) :) olabilir canım arkadaşım herkesin hobisi olacak diye bir şey yok ki! çalışınca zaten ister istemez hobi falan olmuyor çalışınca en iyi hobi gezmek yada uyumak bana göre.bir ara çalışmaya ara verdiğimde.cam boyama kurslarına gitmiştim.oldukça keyifliydi.ama şimdi maalesef böyle bir vaktim yok! ayrıca hobin varya işte blog yapıyorsun.buda bir çeşit hobi sayılır dimi :)
YanıtlaSilBen de hobileri daimi olanlara özenmişimdir arkadaşım. Benim okul, ikametgah, iş gibi farklılıklarla bile değişmiş ): Biraz maymun iştahlıyım bu konuda. Toplanıyorum ya ufak ufak yatak odasının bir dolabı, senelerdir ellenmemiş gitardan-tenis raketine, boyanmayı bekleyen tepsilerden-yarım bırakılmış maketlere kadar dolu ): Atmaya da kıyamıyorum. Şimdilerde yemek yapıp da fotoğraflamaya sardım. Kıytırık makinemle de olmuyor istediğim gibi ): Geçici bir hevestir diye düşünüp, durulmayı bekliyorum, paracıkları bayılmak işime gelmiyor ):
YanıtlaSilBugün annesinin boyadığı tepsiyi görünce konu açıldı. Selinle de bu durumumu paylaştım. Çocuk yuvaya başlayınca yağlı boya çalışması için kursa gidecekmiş, aklıma da yattı :) Buna güzel bir atasözü var da çok çok ayıp :) :) :)
Senin durumun benim gibi kararsız olup da geçmişi görmekten vazgeçememekten iyidir.
Beterin beteri var anlayacağın.
Hem bir de şöyle düşün yaşamın seni öyle tatmin ediyor ki böyle bir şeye ihtiyaç hissetmiyorsun. Sonuçta bu tarz şeyleri insanlar rahatlamak ve kendini daha iyi hissetmek için yapıyor.
Hem tubanın dediği gibi bu blog işi de hobi oluyor aslında bak ben hiç bu gözle bakmamıştım:)
Neslihan´cigim, canim arkadasim, sende hobilerin en güzeli var, sen degilmisin bizim kitap kurdumuz, sen degilmisin hergün kitap okumam lazim diyen, bence kendine haksizlik etme.. cok üzüldüm valla senin bu yazdiklarini okuyunca, keske bende okumaya o kadar zaman ayirabilsem.
YanıtlaSilDogru bak Tuba, zaten su anda tek hobim Doruk oldu diye yazacaktım, ama simdi bu ifademi yanlıs anlayacaklar diye cekinmiştim :)
YanıtlaSilOzlem, o maymun istahlılıktan bende de var had safhada. İçinde güzel sanatlar olmayan bir sürü hobiye basladım bir sure, sonra hepsi raflara kalktı. Tenis raketi nerde onu bile bilmiyorum, vermişim demek ki birilerine, voleybol (sonra universite sınavlarına hazırlanırken bırakmak zorunda kaldım), yuzme (is yogunlugundan bıraktım). Tek bırakmadıgım Yeliz'in soyledigi kitap okumak. Kendini yaya yaya okuyorsun ya :) Ama Yeliz kitap okumak, bir zorunluluk gibi hissettigim bir sey, dis fırcalamaktan farksız benim icin, her ay 1-2 kitap bitirmezsem kendimi eksik hissediyorum gerçekten. Doruk'un ilk dogdugu gunlerde hatırlarım da, kolik krizleri sırasında koridorda 1-2 saat yururken veya o memeye yapısmıs sabahlarken dahi elimde hep kitap vardı :) Yani Yelizcim, baska bir sey yapmayınca sadece okumaya vakit kalıyor :)
Bende ne yemek var, ne ev temizligi sonucta
İnsan çocukla meşgul ise zaten yapacak başka işe vakit kalamıyor ancak bır yardımcısı varsa kendıne bırazcık zaman ayırıyor.
YanıtlaSilBir iki seneye kalmaz sizinde hobılerınız olur hatta onlara ayırıcak zamanda olabılır dıye dusunuyorum :) ev temızlıgını gec bı kalem, hayat akıp gıdıyor, sureklı temız olmak zorunda degılız:)
neslihan mouse'un azizliğine uğrayıp senin ve yelizin yorumunu reddet yaptım hem de okumadan ): üzgünüm ): mesaj atacak yer bulamayınca yoruma yazdım ):
YanıtlaSil