Disiplin

Cumartesi gunu, Montessori yahoo grubu vasitasiyla gruba ulasan Ozgurkalp'in seminerine gittim. Oncelikle bir sasirdim, nedense kendisini bizler gibi kadin saniyordum, grubun genel profili nedeniyle boyle bir yargi olusmus demek ki. Gruptan benim haricimde 4 arkadas ve Isil'in esiyle birlikte ben dahil 6 katilimci vardi. Havanin cok kotu olmasi katilimci sayisini etkilemisti anladigim kadariyla, cunku ciddi bir firtina vardi, ozellikle o saatlerde.
Ben seminerden memnun kaldim, acikcasi son 3-5 aydir ilgilendigim Montessori yontemiyle alakali simdiye kadar kimseyle yuzyuze konusma imkanim olmadigindan bendeki tum bilgiler hep okuduklarimdi, bunlari sozlu olarak dinlemek iyi geldi. Tum semineri ses kayit cihazina kaydettim, bunu en kisa surede hem grupta yayinlamak, hem de Ozgurkalp'e gondermek istiyorum, ama bunun yolunu bulamadim. Ses kayit cihazindan bilgisayar ortamina aktarma konusunda ne yapmam gerektigini hic bilmiyorum, teknoloji ozurlu olarak, bu konuda yol gosterecek birileri beni okuyorsa ve yardimci olabilirse cok minnetkar kalirim, hem bu sayede ulasma imkani olmayan arkadaslar da dinleyebilirler.

O gunku sıkıştırılmış bir programdı, bir de saat 19'da çıkmak zorunda kalınca soru-cevap kısmına katılamadım, hava muhalefeti sebebiyle, akşam eve dönerken de lapa lapa kar yağışı altında geri döndüm. Neyse ki Doruk cumartesi gunu öglen uykusunu oldukca uzun uyumuş, uyuduktan sonra da babasıyla Mohini'de yapboz alışverişi yapmışlar. Seminer sonrası ben de onlara katıldım, hızlı bir yemek yedik, tüm yemek boyunca Doruk'un sevgi gösterilerine muhatap oldum (ki kendisi fiziksel olarak pek sevgi gösterisinde bulunmaz).

Bu seminerde ne ögrendim, Ödül ve Ceza yöntemini bir daha dinledim. Hep kendimin ödül ve ceza yöntemiyle büyütüldüğünden dem vurup bu yöntemi vazgeçilmez olarak görürken, o seminerden sonra dinlediklerim kafamda dönüp dururken dün gece yarısı uykudan uyanmıştım, birden fark ettim ki, aslında ben ödül ve ceza yöntemiyle büyütülmemişim ! Bizim evde ceza hiç olmadı, ne fiziksel olarak, ne de hak mahrumiyeti şeklinde, bunu inanın dün geceyarisi uykum kactiginda fark ettim. Annem surekli Ben Dilini kullanirmis, bunu fark ettim. Ama ben yillar yili, annem bizi duygu somurusuyle buyuttu diye dusundum. Ben kardesimle kavga etmezdim, ama bunu onu çok sevdigimden, o küçük olduğundan veya kendi iç disiplinim oturdugundan degil, annem üzülmesin diye yapmazdım. Veya bir sürü başka sey, yazarken tam anlatamiyorum, keşke herkesle yüzyüze görüşüp konuşabilme imkanımız olsa, ama yok.
Ama Hayır kullanılan bir evde büyüdüm. Lisede - üniversitede iken bile gece dışarı çıkma iznim yoktu. Annemle babama göre bu olması gerekendi ve Hayır'dı. Bana göre ise bu olmaması gerekendi, bunu aşmıştım, arkadaşlarımda kalırdım, gece gizlice dışarı çıkardım. Yani onları Hayır'ı benim için Evet'ti. Onlar bu konuda disiplin uyguladıklarını sanıyordu, ama bu sürekli çiğneniyordu.

Offff tam ifade edemiyorum, hadi herkes bize gelsin, konuşalım :)