Bu günkü muhasebe

Soylemislerdi bana zaten yas 35'e yaklastıgında hayatla muhaseben baslayacak diye
Gercekten son günlerde sürekli kendimi ve hayatımı sorguluyorum.
Ne yapıyorum, istediklerime sahip miyim, mutlu muyum?
Çok uzaklara gidemiyorum, en fazla 10 sene öncesiyle kıyaslıyabiliyorum kendimi...
Okuldan yeni çıkmış, ilk işime başlamıştım, hatta ikinci gerçek işime, ilk iş ne de olsa okulun son senesi olunca hala ögrenci modundan tam çıkamamıştım.
Kendimi ispatlayacagım, şöyle akıllıyım, böyle akıllıyım, bunu da yapabilirim, şunu da ekleyebilirim derken, kendimi nasıl perişan ediyordum.
Ama tüm yaptıklarımı büyük bir keyifle yapıyordum, çalıştığım işlerin en güzel yanları, hep o işleri kendi işim gibi benimsememi sağlayan patronlarla çalışmam.
Tabi ben de kendi işimmiş gibi çalışıyordum, her şey karşılıklı sonuçta.
Sen önemsenecek şeyler yaptığında, karşındaki de seni önemsiyor.
Bu 10 seneye baktığımda aslında istediklerimi yapmışım, istediğim noktaya gelmişim pozisyon olarak.
Bu 10 senede çok sinirliymişim ama, şimdi benim 5-10 sene önceki hallerimin aynısını görüyorum başka arkadaşlarla, yazık diyorum. O zaman haklı olduğumda, karşımdaki hata yaptığında bağırma hakkını görüyordum kendimde. Kimse hata yapamaz, herkes mükemmel yapmalı işini gibi bir düşünceye sahiptim.
Ama büyüdükçe gördüm ki, aslında hepimiz insanız ve insan hata yapar, yeter ki, bunu bile isteye yapmasın, hepsinin çözümü var. Ne olacak ki, bir müşterinin malı biraz gecikmişse veya Ali'nin malı yanlışlıkla Veli'ye gitmişse.
Ama o zaman onları düşünemiyordum.
Şimdi düşünüyorum, artık tolerans sınırlarım oldukça yükseldi.
Bunun sebebi yaşım mı, yoksa hayatımdaki o Lokum mu bilmiyorum. Sadece Lokum olamaz, o zaman o yılları da küçümsemiş olurum.
Bugünkü muhasebem sadece iş kısmıydı :) Daha bir sürü şeyin muhasebesi yapılıyor bu ara, ne kadar sürer bu bilmiyorum...