Önce Amasra'da 2 gece kalıp, oradan da Safranbolu'ya geçmiştik. Ama kesinlikle tam tersi yapılmalıymış...
Safranbolu'yu daha cok sevdigimden önce oradan bahsedeyim...
Gülevi'nde kaldık, bayıldım bayıldım bayıldım...
Safranbolu’yu ayaklarınızın altına sererek, huzur ve keyfi, Osmanlı sadeliğini ve asaletini günümüze taşıyan bir mekân Gülevi...
Keyif ve kaliteyi birinci planda tutarak butik otel olarak tasarlanmış..
Gül Hanım eski bir hostes, eşi İbrahim Bey ise mimar...
Burayı cok sevdikten sonra yerleşmeye karar verip, burayı yapmışlar...
Acaba ev çok güzeldi, o yüzden bu karı-kocaya bayıldım, yoksa bu karı-koca çok sevimli ve hoşsohbetti, o yüzden mi Gülevi'ne bayıldım, bilmiyorum :)
Odalar, özellikle televizyon ve mini bardan arındırılmış, ama illa da iş diyen misafirler için kablosuz adsl hizmetinin yanısıra, tam teşekküllü ofislerinden de yararlanabiliyorsunuz.
2 ayrı binadan olusuyordu, iki binanın ortasında cok keyifli bir bahce vardı ve kahvaltı icin diger binanin altındaki restorana geciyorsunuz.
Ben recel sevmemi ama bu çiftin hazırladıgı reçel gibisini simdiye kadar yememiştim :)
Kahvaltı yaparken agzınıza attıgınız her lokmada, daha da bir mutlu oluyor insan..
Biz mukellef bir kahvaltı ederken bizim yavru da kosturdu durdu.
Arada bizim yavru biraz TV'de seyretti, Gul Hanım ve Ibrahim Bey kucuk konukları da unutmayıp onlar icin cok guzel bir DVD arsivi olusturmuslar :)
Aksam uzeri, hukumet konagının oraya yuruduk, burada da Amasra'daki kadar olmasa da cok guzel bir gunbatımını seyrettik...
Gelelim Amasra'ya, yedik, içtik, sabah akşam :)
Bir tepeye cıkıp, bir seyler içtik, ama simdi adını hatırlayamadım :(
Ama ben galiba Amasra'daki kadar güzel bir günbatımını da daha önce görmemiştim...
Sırf bu günbatımı için bile gidilir Amasra'ya :)
Boztepe olmasın orası Neslihancım:))
YanıtlaSilBu gidişimizde ben çıkamadım oraya:(
Halbuki her gidişte dağ tepe tekrar gezerim Amasramı...Sanki hiç görmemiş gibi...