Oğlum 1 yaşında

Az önce uyudu, ateşi akşam üzeri tekrar yükselmişti, ama sonra şurupla düştü neyseki... Bakalım yarın doktor ne diyecek, umarım sadece diştendir...

Geçen sene bu saatlerde öyle heyecanlı ve gergindim ki, şimdi hatırlıyorum da. Bir an evvel kucagıma almak icin oylesine hevesleniyordu m ki, bi yandan da neye benzeyecek merakı tabii ki Bir yandan da normal doğuma heveslenip, doktorun önerisiyle sezaryan yapacak olmanın verdiği sıkıntı vardı. Bütün gece sancım gelsin de sezaryandan önce doğurabilsem diye dua etmiştim. Şimdiki aklım olsa, kesinlikle doktora karşı çıkar, normal derdim ama neyse, kısmet oymuş. Bi yandan da annemle bogusuyordum, tuvalete girmeme bile musade etmiyordu neredeyse aman cocugu düsüreceksin diye

İşte öyle böyle o gecenin üstünden tam bir sene geçti, bana göre kısacık, çok hızlı bir seneydi, bu sürede oğlum gün be gün büyüdü. İlk gülmesi, ilk emeklemesi, ilk dönmesi derken bir sürü ilk yaşadık. Şimdi bizi en az ilk yıl kadar heyecanlı yeni bir yıl daha bekliyor...